Żywołapki na dzikie zwierzęta

Dzika zwierzyna to powszechny problem wielu gospodarstw, hodowli zwierząt, a nawet domów jednorodzinnych. Dzikie zwierzęta, które atakują wymienione obszary wyrządzając szkody to m.in.: lisy, kuny, bobry, wydry, kruki, jastrzębie i inne. W gospodarstwach rolnych stwarzają zagrożenia zarówno dla zwierząt hodowlanych jak i upraw rolnych, a także ludzi. Dzikie zwierzęta tj.: sarny, jelenie i zające potrafią niszczyć plony, w większości przypadków w okresie ich wzrostów. Natomiast lisy, kuny, jastrzębie mogą wyrządzić poważne szkody w hodowlach drobiu oraz innych zwierząt. Poważnym zagrożeniem jest również wydra, która potrafi wyrządzić Wszystkie te przypadki prowadzą do ogromnych strat produkcyjnych hodowców. Niektóre dzikie zwierzęta jak np. kuna domowa potrafią natomiast wyrządzić ogromne szkody w budynku jednorodzinnym - przedostają się pod podbitkę lub na poddasze niszcząc izolację.

Ochrona dzikich zwierząt

Lisy oraz kuny wyrządzają spustoszenie w kurnikach, wydry atakują stawy hodowlane, natomiast jastrzębie porywają drób i gołębie. Hodowcy chronią się przed atakiem drapieżników na różne sposoby, jednak trzeba pamiętać o zdrowym rozsądku aby nie łamać prawa. Wiele dzikich zwierząt jest pod ochroną w aspekcie prawa krajowego oraz międzynarodowego. Dzika zwierzyna objęta jest różnymi rodzajami ochrony, w tym gatunkową, której celem jest zachowanie populacji.

Prawo o Ochronie Dzikich Zwierząt

Większość gatunków ptaków i zwierzyny leśnej występujących w Polsce objęta jest ochroną prawną na mocy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. Nr 237, poz. 1419), w stosunku do których zgodnie z §7 ww. rozporządzenia obowiązuje szereg zakazów, w tym określony w punkcie 2 zakaz umyślnego okaleczania i chwytania.

Zgodnie z art. 56 ust. 2 pkt 2 oraz ust. 4 w związku art. 52 ust. 1 pkt. 2, ustawy o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013r., poz. 627 ze zm.), regionalny dyrektor ochrony środowiska na obszarze swojego działania może zezwolić na chwytanie dziko występujących zwierząt objętych ochroną gatunkową. Zezwolenie takie może być wydane w przypadku braku rozwiązań alternatywnych, jeżeli nie są szkodliwe dla zachowania we właściwym stanie ochrony dziko występujących populacji chronionych gatunków zwierząt oraz jeśli spełniona jest jedna z przesłanek określonych w art. 56 ust. 4 pkt 1 - 7 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody.

Ponadto zgodne z art. 131 pkt 14 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody - kto bez zezwolenia narusza zakazy w stosunku do zwierząt objętych ochroną gatunkową podlega karze aresztu lub grzywny.

Pułapka na dzikie zwierzęta

Jak pozbyć się skutecznie szkodnika ale żeby jednocześnie działać zgodnie z prawem? Nie chcemy być postrzegani jako kłusownicy, tylko ochronić swoje gospodarstwo przed szkodami. Najlepszym i bezpiecznym sposobem na skuteczne schwytanie dzikiej zwierzyny jest żywołapka, inaczej nazywana również jako pułapka żywołowna. Pułapka na lisa pozwala na schwytanie szkodnika i przesiedlenie go z dala od obecnego miejsca łowów. Należy jednak pamiętać, że nie można łapać dzikiej zwierzyny. Są na szczęście wyjątki od reguły – Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska wydaje zgodę na schwytanie i wypuszczenie drapieżnika w środowisku naturalnym. Bardzo ważne jest, aby pułapka na dzikie zwierzęta była stosowana zgodnie z dołączonymi instrukcjami. Do zwiększenia skuteczności pułapki można zastosować wabik na lisa, którego aromat skutecznie nęci dziką zwierzynę do pułapki. Żywołapki są również szeroko stosowane prze Parki Narodowe, Koła Łowieckie oraz Nadleśnictwa na terenie całego kraju a także poza granicami.

Tagi: żywołapka pułapki żywołowne