Produkt dodany do koszyka
Spis treści [ukryj]
Ochrona kur i innego gatunku drobiu przed drapieżnikami jest bardzo ważna. Hodowla kur, innych gatunków drobiu oraz gołębi to nie tylko przyjemność i satysfakcja ale również obawa i strach przed atakiem drapieżników. Co zagryza kury w kurniku? Najczęstszymi złoczyńcami są lisy, kuny, jastrzębie oraz tchórze. Zwierzęta drapieżne posiadają bardzo silny instynkt zdobywania pokarmu, szczególnie kiedy są głodne lub poszukują pokarmu dla młodych – w takich sytuacjach są w stanie pokonać wszelkie bariery. Są również wyjątkowo bystre i sprytne, chcąc ominąć stworzoną barierę – szukają innej drogi w celu zdobycia pożywienia. Oprócz drapieżników zagrożeniem dla hodowli mogą być również psy oraz szczury. Oprócz drapieżnictwa i zjadania drobiu łowcy również wynoszą lub zjadają jaja z kurnika – dlatego kurnik musi być również odpowiednio zabezpieczony. Co dusi kury w kurniku? Zazwyczaj jest to kuna, która jest w stanie zadusić wszystkie ptaki a pożywić się tylko jedną sztuką. Potrafi również potrafi głowę i pozostawić ją na miejscu upolowania. Powyższe zagrożenia dotyczą również hodowców gołębi, którzy muszą zadbać o odpowiednie zabezpieczenia gołębnika oraz woliery dla gołębi. Drapieżniki tj. szczury oprócz zagryzania ptaków oraz wyjadania jaj z gniazd mogą być nosicielami wielu groźnych chorób tj. leptospiroza, szczurza gorączka oraz salmonelloza.
Spis treści [ukryj]
Bardzo dużo gatunków zwierząt drapieżnych może odwiedzić Twój kurnik lub gołębnik. Poniżej przedstawiamy najczęściej spotykane drapieżniki w kurniku. Kuna i lis to ssaki drapieżne żerujące nocą lub o zachodzie / wschodzie słońca. Natomiast jastrząb to ptak drapieżny żerujący tylko w dzień.
Podstawowym elementem podczas planowania założenia hodowli drobiu oraz podczas jego budowy jest ogrodzenie. Wybieg dla kur powinien być wykonany z mocnych i solidnych materiałów, nie można oszczędzać. Zazwyczaj jest to siatka ogrodzeniowa o regularnych oczkach lub siatka leśna o zagęszczonych oczkach na dole. Słupki powinny być solidne wkopane i zalane na suchy bądź mokry beton, aby z czasem ogrodzenie nie pochyliło się – co umożliwi drapieżnikom przeskoczenie i dostanie się do środka wybiegu. Jeśli hodujemy ptaki ozdobne i wydzielamy sektory dla różnych gatunków drobiu bardzo sprawdzi się drobna krata zgrzewana ocynkowana bądź powlekana. Jeśli oczka są duże i chcemy je zagęścić można dołożyć drugą warstwę siatki heksagonalnej. Bardzo często zdarza się również, że korzystamy z obecnego już ogrodzenia działki, pola itp., którym jest panel ogrodzeniowy o dość dużych oczkach. W celu zmniejszenia oczka nakłada się na panel również siatki heksagonalne, kraty zgrzewane bądź siatki polietylenowe, te ostatnie doskonale naciągają się na powierzchni.
Drapieżniki tj. kuny, lisy, szczury są w stanie podkopać się pod ogrodzeniem. W celu ochrony najlepiej jest wkopać część siatki w ziemię – na głębokość ok. 50 cm. Do wkopania w ziemię najlepiej sprawdzi się siatka antykorozyjna tj. ocynkowana i powlekana PCV, o grubości drutu min. 1,2 mm, tak aby szkodniki nie mogły jej również przegryźć. Jeśli nie chcemy lub nie możemy wkopać siatki doskonałym rozwiązaniem jest zastosowanie betonowej podmurówki – część niej jest wkopana w ziemię, a część wystaje ponad nią. Jest to najczęściej wykonywane dolne zabezpieczenie. Oprócz tego - podmurówka bardzo dobrze sprawdza się w porze deszczowej –zabrudzenia z kurnika nie spływają poza ogrodzony teren, zapewniając czystość i estetyczny wygląd wybiegu dla kur oraz poza nim.
Przedstawiliśmy już zabezpieczenie boczne wybiegu dla kur oraz „podziemne”. Woliera dla kur musi być również chroniona od góry. Do tego celu najlepszym rozwiązaniem i jedynym są siatki na woliery. Są to siatki wykonane ze specjalnego tworzywa – włókna polietylenowego – odpornego na wyjątkowo trudne warunki pogodowe oraz promieniowanie UV. Żywotność takiej siatki wystawionej na działanie warunków zewnętrznych szacuje się na ok. 20 lat! Siatka polietylenowa posiada grubość sploty ok. 1 mm – dość cienka, ale wytrzymałość materiału sprawia, że jest wystarczająca, tym bardziej, że każdy narożnik oczka zakończony jest pętlą, co zapobiega pruciu się siatki. Na rynku dostępne są siatki o różnych oczkach od 15 mm – 10 cm. Oczko dobieramy w zależności do jakiego celu chcemy jej zastosować. Zazwyczaj w hodowli ptaków oraz gołębi wykorzystywana jest siatka na woliery o oczku 2,5 cm lub 4 cm. Co do sposobu jej montażu – opcje są różne, w zależności od warunków i zabezpieczanej powierzchni. Małe powierzchnie, czyli ok. 10 – 50 m2 wystarczy odpowiednio naciągnąć i przytwierdzić do ogrodzenia bocznego za pomocą opasek zaciskowych, spinek. Najlepiej sprawdzi się jednak sznur do splatania linki polietylenowej. Jeśli chodzi o większe obszary do zabezpieczenia – na otwartej przestrzeni trzeba zastosować wsporniki w postać kołków z podporami aby napiąć siatkę. Montaż siatki na bokach pozostaje bez zmian. Górne zabezpieczenie woliery dla ptaków zabezpieczy hodowlę przed atakiem ptaków drapieżnych tj. jastrzębie, sokoły, ale również przed przeskoczeniem i dostaniu się do środka lisów, kun i innych drapieżników.
Drapieżniki w kurniku tj. lisy i kuny bez problemu potrafią wspiąć się pionowo po siatce do góry i przedostać się na wybieg dla kur. Dlatego doskonałym zabezpieczeniem (oprócz siatki na woliery) w tym wypadku będzie pastuch na kuny – czyli przewody umieszczone na zewnątrz ogrodzenia, które po dotknięciu przez zwierzę wysyłają impuls i stanowią barierę mechaniczną, której złoczyńcy unikają. Są róże sposoby montażu pastucha oraz jego elementów, tak aby jego działanie było skuteczne i ochroniło naszą hodowlę.
Jednym z najskuteczniejszych metod zabezpieczenia wybiegu dla kur jest pastuch elektryczny. Zaleca się zastosować dwa poziomy dobrze widocznej kolorowej plecionki lub linki ocynkowanej zamontowanej od dołu, na wysokości ok. 10 cm i 20 cm od dołu – zapobiegną podkopywaniu się intruzów. Od góry natomiast dwa poziomy od góry (+) i (-), dlaczego o różnych biegunach? Ponieważ drapieżnik będąc na siatce nie dotyka ziemi, a impuls generowany jest dopiero gdy dotyka jednocześnie (+) oraz (-), będąc na ziemi dotyka już (-), natomiast na siatce już nie. Do prowadzenie przewodów można użyć paliki do pastucha, zamontowanych przed ogrodzeniem. Ale jednak najlepiej sprawdzą się izolatory montowane na słupkach ogrodzenia, czyli drewniane lub metalowe, trzeba w nich wiercić otwory. Na rynku dostępne są również izolatory bezinwazyjne – na słupki metalowe, bez wiercenia, okalające słupek za pomocą opaski. Sercem całej instalacji pastucha jest oczywiście elektryzator. W przypadku zwierząt drapieżnych minimalna moc impulsu to 3 J. Przy wyborze tego urządzenia należy kierować się sposobem zasilania – czy mamy dostęp do sieci elektrycznej (230 V) czy będzie on zasilany z akumulatora. Na rynku dostępne są również gotowe zestawy pastucha.
Siatka elektryczna to kolejna z metod zabezpieczenia wybiegu dla kur. Ich zaletą jest fakt, że to gotowa siatka, którą trzeba tylko rozwinąć i podłączyć do elektryzatora – bardzo łatwa w montażu oraz demontażu. W przypadku drobiu należy wybrać siatkę o drobnych oczkach od dołu. Atutem siatek elektrycznych jest mobilność – można je bez problemu przenosić. Jest to doskonałe rozwiązanie w przypadku wyznaczania sektorów na wybieg dla ptaków. Siatki można bez problemu łączyć i tworzyć rozległe sektory – wybiegi dla drobiu. Jest to raczej rozwiązanie tymczasowe, ze względu na niskie wysokości (maksymalnie 112 cm) i możliwość podkopania się drapieżników pod siatką. Nie jest to trwałe i pewne zabezpieczenie drobiu przed atakiem drapieżników. Siatka elektryczna na lisy wykonana jest z materiałów wysokiej jakości – tj. włókna polipropylenowe przewodzące impuls oraz mocne i trwałe słupki z włókna szklanego, wytrzymałe na trudne warunki atmosferyczne oraz promieniowanie UV. We włókna siatki wplecione są stalowe druciki, które skutecznie przewodzą impuls elektryczny.
Żywołapka pozwala na eliminację niechcianego intruza w hodowli drobiu i gołębi. Pułapki na zwierzęta służą do schwytania szkodnika i wywiezienie go daleko od miejsca gospodarstwa, tak aby nie miał możliwości samodzielnego powrotu. Żywołapki jak sama nazwa wskazuje - nie powodują śmierci drapieżników ani ich obrażeń, przez co są bezpieczne i można je stosować zgodnie z prawem. Jest bardzo ważne w przypadku problemu z kuną domową lub jastrzębiem, które są objęte ścisłą ochroną gatunkową. Pułapka żywochwytna posiada mechanizm zapadkowy, który zatrzaskuje się gdy zwierzę wejdzie do środka i dotknie zapadki. W środku umieszcza się przynętę – na drapieżniki najlepiej zadziała kawałek surowego mięsa, a w przypadku kuny nadbite jajko. Aby wzmocnić intensywność przynęty można zastosować również wabik na dziką zwierzynę tj. Anisol - pokrapiając nim mięso. Jeśli ptaki w hodowli atakowane są przez jastrzębie – doskonale sprawdzi się pułapka na jastrzębie, która posiada klatkę na żywą przynętę – można tam włożyć gołębia lub innego małego ptaka, który skutecznie zwabi latającego drapieżnika. Żywołapki należy umieszczać w pobliżu woliery, najlepiej przy ogrodzeniu.
Oprócz odpowiedniego ogrodzenia wybiegu dla ptaków oraz pastucha elektrycznego – w hodowli można zastosować inne formy ochrony przed drapieżnikami tj.:
Zakładając przydomową hodowlę drobiu lub mały gołębnik z gołębiami ozdobnymi pamiętaj o istniejących zagrożeniach, które możesz wyeliminować już we wczesnym etapie. Kiedy planujemy budowę kurnika oraz wybiegu lub woliery dla ptaków – na tym etapie musimy zaplanować sposób ochrony ptaków przez drapieżnikami, to bardzo ważny element. Będąc właścicielami pięknych kurek, kaczek, gęsi itd. w jedną chwilę możemy stracić cały swój dobytek o który tak starannie dbaliśmy. Straty są jeszcze większe jeśli posiadamy cenne i drogie gatunki ptaków. Niestety nie ma sprawdzonego sposobu skutecznego na 100 % - dlatego warto zastosować kilka metod ochrony przed drapieżnikami.